Vliegen...

Vliegen valt eigenlijk nog wel mee. Het is niet mijn favoriete pose, zo sardientjesgewijs in een Ryanair blikje boven de wolken hangend,maar het valt best mee. Tenminste, dat probeer ik mezelf te doen geloven..
Misschien moet ik het maar zien als een privilege, een grote luxe, een unieke kans om telkens weer van dat prachtige vogelperspectief te mogen genieten.Dit vliegtripje naar Zuid-Frankrijk - om mijn allercoolste meter gedag te zeggen en, ja , ook een beetje te "pre-bruinen" - was peanuts, een niemendalletje, een flutvlucht, een scheet in de lucht, "un volo di nulla", een stressmoment van 'maar' een uur en vijfentwintig minuten.De eerstvolgende keer dat ik nog eens op een vliegtuig stap - een echt, geen papieren low-cost vlieger - is euh... woensdag 13 september! En het wordt een feest, wat een feest wordt dat. Acht uur lang gratis eten en drinken en een geweldig zicht op de Atlantische Oceaan in het gezelschap van honderden volslagen onbekenden. Party on!
Bestemming is New York. Voor maar 3 dagen, want even later begint hetgevlieg opnieuw, in zuidoostelijke richting, naar Buenos Aires,Argentinie, de plaats waar ik me in mijn Zuid-Amerikaanse avontuur zal 'smijten', een stad waar ik nu al verliefd op ben...