'Kijk eens naar het visje' III

Steek in Buenos Aires de straat niet over als het rood is - alleen als er in de verste verte geen auto's te bespeuren zijn - en kijk toch maar uit als het groen (of meestal wit) is, want dan nog rijden ze uw ledematen op een hoopje. Porteños die zich te voet in de stad begeven, kijken eigenlijk niet naar de lichten, laat staan naar hun kleurkes, ze lopen door als er geen 'coches' komen aanstormen en anders blijven ze staan, maar liefst niet op het voetpad want dat ligt al vol met hondendrol en co.

Plaza de Mayo bij zonsondergang. Alan, de Argentijnse vriend die ik nota bene op dit plein leerde kennen, vertelde me dat hij nog nooit in het buitenland is geweest en dus nog nooit de zon heeft zien 'zakken' in de zee... Eergisteren is hij eindelijk vertrokken voor een reisje naar Europa, naar zijn vriendin in Zwitserland. Dikke pech, verkeerd land, weeral geen zon in de zee...

Bloemen priemen door de tralies van een raam. In Argentinië zijn àlle huizen - voor zover ik al gezien heb - voorzien van ramen en deuren met stevige traliën, onforceerbare sloten, een alarm, een ijzeren tuinhek - bij aanwezigheid van een tuin - en een paar bloeddorstige honden met razende honger.