New York, New York...

Ik was echt heel erg moe toen ik op het vliegtuig stapte in Zaventem, zo ontzettend moe dat ik eenmaal in m´n stoel binnen enkele minuten in slaap viel. Even later werd ik wakker van het helse lawaai van de motoren, ik plakte m'n neus tegen het raampje en net op dat moment kwamen de wielen los van de grond. "Nu ben ik écht vertrokken" schoot het door m'n hoofd. Seconden later lag ik alweer te slapen.
In New York aangekomen was de mevrouw van de douane tegen m´n verwachtingen in wel heel erg vriendelijk. Het weerzien van m'n rugzak - my precious - maakte me helemaal happy. Na een lange subway-tocht stapte ik uit onder 42nd street, en toen ik boven kwam viel mijn mond open. Het leek alsof ik in een filmdecor stond, compleet met gele taxi's, voorbij snellende mensen en dampende rioolroosters. Zonder kaart of gids besloot ik gewoon rechtdoor te wandelen. En dan werd het plots helemaal te gek. De gigantische lichtreclames op Times Square schudden me wakker. Too much, wat een stad!