De A van Argentinië, de B van Bariloche

In onze ondertussen flink bemodderde vuurwagen arriveerden we in Bariloche, hét Argentijnse ski-oord bij uitstek, jammer genoeg quasi sneeuwloos deze tijd van het jaar, op enkele hoge toppen na. We werden hartelijk ontvangen door Hernán en Analía, een geweldig koppel dat cabañas uitbaat en zelf ook al een heel pak reizen achter de rug heeft, te zien aan de tientallen souvenirs en postkaartjes in hun huis, inclusief de drie-orige pot van Olen! Onze eerste avond eindigde in een heerlijke indoor 'asado' (Argentijnse barbecue) bij een goeie fles wijn. De dagen die daarop volgden waren heerlijk rustig en omliggende bossen en meren werden met het fototoestel in de aanslag aanschouwd. Na drie dagen arriveerde ook Stephanie uit Buenos Aires, klaar voor een flinke portie vakantie voor de start van haar examens. Meteen de perfecte gelegenheid om op de skilift te stappen en de sneeuwpret op te zoeken. Sneeuw + pret = gillende grieten en natte voeten, vooral voor Eva die het had aangedurfd om sandalen aan te trekken. Die durf! Die rode teentjes! Het uitzicht was adembenemend en ook wel ijskoud en dan biedt een kop hete thee en een groot stuk chocoladetaart het ultieme instant-geluk.
Ik had o zo graag een snowboard aan m'n voeten gebonden en de berg afgezoefd, maar zoeven was onmogelijk en het werd een dappere wandeling van drie uur tot aan het dorp beneden. Van die wandeling hebben we bijna vier dagen spijt gehad - alles voor de sport! - elk trapje af was een marteling en overal weerklonk Vlaams gekreun en gesteun van drie kreupele meisjes.
We konden gelukkig bekomen in de bus naar Esquel, tijdens een rit van vier uur richting zuiden, door een prachtig maar voor mijn maaginhoud bijna fataal bochtig (lees: meandrisch) traject tot de man met de hamer opstapte en het licht uitdeed...

Bariloche