Verdraaid!

De vier-en-twin-tig uur durende rit van Puerto Madryn naar Mendoza viel eigenlijk reuze mee, dankzij de paar peso's extra die ik betaalde voor coche 'cama', een super brede zetel waarin het niet onmogelijk is om comfortabel te slapen en niet tot wrak getoverd te worden tegen het einde van de rit... Een paar filmpjes op het schermpje vooraan deden de tijd ook sneller voorbijgaan, al waren het geen vrolijke verhaaltjes: The Day After Tomorrow - over de 'global warming' en een nieuwe ijstijd die aanbreekt - en Open Water - over een koppel duikers dat urenlang in open zee ronddobbert en dan nét op het moment dat hulp arriveert, wordt opgegeten door haaien, d'oh!
Aangekomen in Mendoza leek het onoverkomelijk, maar toch het beste om meteen weer op de bus te springen en nog 7 uur op de tanden te bijten. Zigzaggend staken we de Cordillera de los Andes over - het landschap was adembenemend. De grens oversteken was een ander paar mouwen. Eerst moest de hele bus aanschuiven voor een stempel aan de Argentijnse kant, dan aan Chileense kant, waarna alle bagage door een scanner moest. Ze zijn in Chili doodsbenauwd voor een besmetting van groenten en fruit, dus zijn alle producten die een gevaar kunnen vormen - groenten, fruit, rauw vlees, kaas, ... - verboden het land mee binnen te nemen. Als gangsters werden we op een rij gezet en één voor één werd de handbagage gecontroleerd, verdachte rugzakken werden binnenstebuiten gekeerd. Tijdens de laatste kilometers tot Santiago kregen we 'Les Triplettes de Belleville' te zien, super!

...en terug naar Chili!

In Santiago had ik geluk en kon ik logeren bij mensen van HospitalityClub, via twee Fransen van op de bus die ik al kende van in Buenos Aires. Gisterenochtend arriveerden dan mijn collega dj's uit België, Leon aka Leon en Rakesh aka BlackJack, en ook Alfonso aka Doctor Mais, een Chileen die een tijdje in Brussel woonde en getrouwd is met een Vlaamse. Drie super sympathieke gasten waarmee ik nu in Bellavista, de artiestenwijk van Santiago, verblijf in het huis van Luigi, een Italiaanse architect met een zoontje van vier.
We moesten al meteen op pad voor Jim tv, om een interview te doen met Manuel, de organisator van de Love Parade die normaal vandaag zaterdag zou plaatsvinden hier. Om een hele hoop corrupte redenen - de politiek bemoeit zich hier jammer genoeg net iets te hard met het nachtleven - gaat het hele feestje niet door, enkel de afterparty vanavond... Gisteren was er wel al een privé 'pre - Love Parade' feestje waarop BlackJack alvast mocht draaien - happy birthday! - en ik geïnterviewd werd door de Spaanse televisie, die zo graag een vrouwelijk dj voor de lens wilden ;)

Vanavond vliegen we erin, en de volgende twee weken volgt de dj-tour door Chili. Met z'n vieren zullen we draaien op een hoop feestjes, het ene waarschijnlijk al zotter dan het andere. 13 januari worden we alvast verwacht op een Catamaran - hopelijk draaien daar alleen mijn plaatjes en hoef ik de woorden 'zee' en 'ziek' hier daarna niet te gebruiken in dezelfde zin :)