Ushuaia vanop het water

Maandag zeildag! Met kleine oogjes stappen we 's ochtends vroeg op de Paludine van Leo en Leo, twee sympathieke kerels met een uitstekend gevoel voor humor. Bij gebrek aan wind varen we op de motor tot aan dé vuurtoren, de eerste die schepen tegenkomen als ze vanuit de Atlantische oceaan het Beagle kanaal binnenvaren. Onderweg krijgen we een heerlijke tas koffie en een mandje medialuna's - halve maantjes: kleine croissantjes. Van aan de vuurtoren gaat het naar een wit eiland - de witte kleur veroorzaakt door de vogels en hun bescheten bezigheden - waar we een troep languit zonnende zeeleeuwen aantreffen. Af en toe richten ze zich op, krabben eens onder linker- dan wel rechteroksel, gapen even naar de boot en vlijen zich weer comfortabel neer onder de felle zon. Je zou er zo naast willen gaan liggen..

Het vlezige middagmaal krijgen we op een eiland, waar de barbecue al staat te wachten, gemaakt van een oud olievat, zoals je ze overal ziet in Argentinië. Dikke stukken biefstuk en chorizo gaan eerst op de rooster en daarna tussen een warm broodje. Mmmm! De teamleden van de filmcrew die in de buurt een survival-programma aan het opnemen zijn, staan er kwijlend op te kijken, tot vrijgevige kapitein en 'asador' Leo hen een hapje aanbiedt. Even voordien hadden we tijdens de wandeling op het eiland de vier overblijvende deelnemers aan de afvalrace in de branding zien sukkelen met stukken dood hout en een half vlot, bibberend van de kou. Als je dan aan zo´n programma deelneemt, kies er dan tenminste één dat je naar een tropisch eiland stuurt!

De terugvaart is een heftig tochtje over hoge golven, in een strakke wind. Isabelle en de Spanjaard worden nat tot op hun vel, maar ik krijg amper een druppeltje zeewater op me. Je moet natuurlijk weten waar te gaan staan op zo'n boot :)

De Paludine is trouwens een uniek exemplaar. De 11 meter lange boot is jaren geleden gebouwd door een Fransman die ermee heel de aardbol is rondgevaren en het ding vervolgens bij aankomst in Ushuaia aan de Leo's verkocht heeft. Wauw!

Land in zicht!