Back in Buenos Aires

For all my friends that don't speak my beautiful language I will now and then post a message in English so that you can enjoy more than only the pictures on this blog... As you can see I have spent a lot of time in Buenos Aires, except for the trip to Puerto Madryn in Patagonia one week ago. Peninsula Valdez was truly beautiful and I had the chance to see whales, pinguins, sealions and other amazing creatures. The deserted landscapes, the sandy beaches and the sound of the ever moving sea formed a very welcome escape from hectic city life in the capital. Right now I am back in the big city - and to be honest, I love it! I think I could actually live here... - but I am planning on making another trip into the country, because I am getting a little claustrofobic lately as temperatures rise (over 30!) and I have discovered that nature is what I need and what really makes a 100% happy! On the 15th of november a belgian friend - my dearest Eva! - is coming to visit me for three weeks and we will travel around together discovering some of Argentina and Uruguay's most astonishing places, preferably on horseback! That trip will be the real beginning of my adventure through the marvellous countries on this continent, including Chile, Paraguay, Brazil, Bolivia, Peru, and maybe even Equador and Colombia. But I keep all options open because I don't have a plan really, I live my trip from day to day and let every experience and every person I meet on the road influence my journey.
I will keep you updated through this blog, be sure to leave a comment and keep me updated about your beautiful life, my friend, wherever you are on the planet :)

El mar

El Mar

Antes que el sueño (o el terror) tejiera

mitologías y cosmogonías,

antes que el tiempo se acuñara en días,

el mar, el siempre mar, ya estaba y era.

¿Quién es el mar? ¿Quién es aquel violento

y antiguo ser que roe los pilares

de la tierra y es uno y muchos mares

y abismo y resplandor y azar y viento?

Quien lo mira lo ve por vez primera,
Siempre. Con el asombro que las cosas

elementales dejan, las hermosas

tardes, la luna, el fuego de una hoguera.

¿Quién es el mar, quién soy? Lo sabré

el día ulterior que sucede a la agonía.

Jorge Luis Borges - El otro. El mismo.

Een walvis een walvis, een mens een mens.

In tegenstelling tot wat ik had gedacht, is het hier - op 42 graden zuiderbreedte - helemaal niet zo koud, en een dagje niks doen op het verlaten strand van Puerto Madryn was heel welkom na de vermoeiende toer van vrijdag. We - mijn Colombiaanse medereiziger en ik - werden 's ochtends om acht uur geheel toeristgewijs in een minibusje opgehaald samen met een tiental Argentijnse toeristen. Als er een betere en goedkopere manier was om op één dag zeeleeuwen, pinguïns én walvissen te zien, had ik me niet de hele dag in zo'n sardienendoos laten rondrijden, want ik ben niet echt te vinden voor die voorgekauwde 'excursies'. Maar die keuze had ik niet, dus werd het een dagje toeristen à volonté en eigenlijk was het wel de moeite.
De pinguïns waren ontzettend grappig, zoals ze ons daar aan de andere kant van het houten hekje stonden aan te gapen, op net dezelfde manier als wij hén stonden te beloeren. Het enige verschil was dat zij geen fototoestel in hun handen hadden en niet stonden te sterven in de ijskoude Patagonische wind.
Even later stonden we op het strand bij de zeeleeuwen. Ik zou ontzettend gefrustreerd raken moest ik me moeten behelpen met vinnen die een halve meter te kort zijn en een opgeblazen lijf dat over het kiezelstrand voortgesleept wordt met een allesbehalve oorverdovende snelheid. Een zwempartijtje is een ware opgave, gemiddeld zijn ze namelijk zo'n halfuur onderweg naar het water. En wat als het jeukt? Zo net in het midden van je vette ronde rug? Dan zit er niks anders op dan uit alle macht kiezelsteentjes omhoog te flipperen met je dwergvinnetjes. Is er iemand misschien vergeten na te denken over het design van deze beesten? Of hebben ze de trein der evolutie gemist?
Onze laatste missie van de dag was de hemelse ontmoeting met de zuidkaper, de 'ballena franca austral', een walvis van formaat. En dan sta je daar op die boot en lijkt het allemaal niet echt. Je neemt foto's, je maakt een paar kleine filmpjes en je vergeet haast te genieten van het moment. Het lijkt een onwezenlijk tafereel, twee gigantische vissen die naast de boten zweven, af en toe bovenkomen, een fonteintje blazen, hun staart naar boven flapperen en weer onderduiken. Heel mooi om zien, zo mooi dat je er stil van wordt, en zo mooi dat je het gevoel hebt dat je die beesten gewoon heel erg stoort daar in hun living. Met dat gevoel bleef ik achter. Prachtig... maar wat staan wij daar te doen met onze camera's op die boot? Ik hou er een sterke herinnering aan over, en het besef dat elk wezen zijn eigen plekje heeft en verdient en dat al die mooie dingen vooral nooit mogen verdwijnen.

La Península Valdez

Dit zijn alvast enkele foto's van een geweldige dag... een uitgebreider verslagje volgt snel!

Patagonië!

De weg van Buenos Aires naar Puerto Madryn - aan de kust in Patagonië - is lang (17 uur) en desolaat. Urenlang hetzelfde landschap... prachtig!! De lange reis was de moeite, het is super om aan zee te zijn, weg van de drukke hoofdstad. En morgen belooft een superdag te worden: de auto in naar Peninsula Valdez waar ons orka's, pinguins, walrussen, zeeleeuwen, walvissen en tientallen andere uitzonderlijke diersoorten opwachten. Yes!

Hondenstront en 'sens unique'

De straten en parken van Buenos Aires liggen vol - en ik bedoel vol - met hoopjes onwelriekende bruine substanties afkomstig uit harige viervoeters, met of zonder baasje aan de lijn. 'Voor elk kakske een zakske' geldt hier duidelijk niet. Mijn schoenzolen zijn gelukkig nog niet ongelukkig in de stront gestrand, hopelijk kunnen we dat zo houden. Plastic zakskes worden hier anders wel geweldig enthousiast bedeeld door de kassiers in de supermarkten. Er gaan gemiddeld 2 producten in één zakje, en verschillende soorten voedingswaren mogen niet bij elkaar. Als je 10 dingen koopt, kom je dus buiten met minstens 4 zakjes. Het gaat hier aan de kassa's ook niet normaal traag. Zelfs als er maar 2 mensen voor je in de rij staan, moet je niet rekenen op een snelle 'passage'.
Nog enkele interessante 'weetjes' over Buenos Aires:
Bijna alle straten zijn hier enkelrichting, en eigenlijk is dat ontzettend handig. Files zie je amper. Er zijn zebrapaden, maar dat wil hier niks zeggen. Witte strepen of niet, als je de straat oversteekt kijk je beter drie keer rond, want het leven van een voetganger is hier niets waard. Iets wat ik in België quasi nooit doe en hier elke dag, is een taxi nemen. Dat is hier zo goedkoop (ongeveer 2 euro om de stad te doorkruisen) dat het een gewoonte is geworden. Bussen rijden hier ook heel de nacht, enkel de metro sluit om halfelf voor de veiligheid. Die laatste is hier maar half gemoderniseerd. Op lijn A rijdt er een houten metrostel uit de jaren stillekes, compleet met houten bankjes en feërieke lampionnekes aan 't plafond.
De winkels zijn hier open tot 21u en alles is hier vier keer goedkoper dan bij ons. Heel goed voor de portemonnee! Het enige dat ze hier dringend moeten invoeren is Kriek... dringend!

La cajita de Mani

La cajita de Mani, een kortfilm opgenomen in Saavedra, een wijk in Buenos Aires, starring... me! Een Argentijnse vriend van de neef van de zoon van een vriendin van mijn allerliefste meter - jawel - studeert cinematografie en nam dit weekend zijn eerste kortfilm op met een crew van maar liefst 15 medestudenten. Net echt! En ze hadden nog wel een rolletje voor een buitenlandse 'actrice' dus bracht ik een hele dag door op straat in volle zon, met een rode neus en wangen tot gevolg... én eeuwige roem :)

1 maand onderweg!

Mijn eerste maand 'onderweg' werd op gepaste wijze gevierd. Ingrediënten: 1 caffe machiato con azucar en 1 muffin met chocoladestukjes para llevar, 1 natuurlijke grasmat, 1 Parque Las Heras, 2 Duitse vriendinnen, 1 zon en 1 helblauwe hemel. Wie biedt meer?

Ps: Sommige nieuwe posts plak ik vóór posts die hier al eerder stonden. Scroll dus zeker helemaal naar beneden als je geen enkel bericht wil missen...

In de categorie Zoek Linus !

Schaakmat en mate

Een partijtje schaken in volle zon op Plaza Bernardo Houssay, het parkje tegenover de Facultad de Medicina in hartje Buenos Aires. Enkel mannelijke porteños spelend en toekijkend, behalve deze nieuwsgierige chica. Vooral de oude man vooraan links was heel boeiend om bezig te zien. Hij speelde met de passie die je van een argentijn kan verwachten en spuwde voortdurend venijnige opmerkingen en luide dreigementen 'te voy a matar!' 'no me pierdo el caballo!' naar zijn tegenstander, tot groot amusement van de toeschouwers.

Dé drank hier is 'mate' (spreek uit matee), een bittere kruidenthee die gedronken wordt uit een speciaal daarvoor bestemde beker - de 'mate' - met een metalen rietje - de 'bombilla'. Ze verkopen het op elke straathoek en je kan het met of zonder suiker drinken, maar ik had het tot vandaag nog niet geprobeerd, geen idee waarom eigenlijk. Alan, die ik hier bij toeval leerde kennen, besloot me in te wijden in het mate drinken. Op de foto lijkt het of ik het lekker vind, maar het tegendeel is waar, het is ontzettend bitter en niet te drinken :) Tot zover mijn poging tot verdere integratie...

Coupe argentine

Bij wijze van poging tot vermindering van de opvallendheid van mijn blonde verschijning ben ik vandaag een peluqueria binnengewandeld met verzoek tot bewerking van mijn haarbos. Met handen en voeten heb ik vervolgens een schets van het gewenste resultaat gemaakt, hetgeen helaas niet volledig overeenstemde met de stand van zaken een klein uur later :) Geen probleem, want het belangrijkste is dat ik met mijn argentijnse spatlap volledig opga tussen de argentijnse chica's en hun kapsels. Of nee, dat had ik gedroomd, want ik blijf natuurlijk een kop groter en een paar tinten blonder en je haalt me er zo tussenuit. De Argentijnen zijn wel steeds weer verrast als ik zeg dat ik uit 'Bélgica' kom, want zo lopen er niet veel rond. Zelf ben ik nog geen enkele landgenoot tegengekomen, behalve dan Stephanie uit Heide, die ik via een opmerkzame gemeenschappelijke vriend op het spoor kwam. Ze studeert hier, en we hebben samen al enkele amusante stapjes in het nachtleven van BA gezet.
Een kappersbeurt is hier veel goedkoper dan in België, dus ik denk dat ik regelmatig van coupe ga veranderen, bewijsmateriaal wordt hier gedropt!